Athos reviews


Photographers who have ever attempted to work their way into a closed society in the search for exclusive images will sympathize with Zbigniew Kosc.
The British Journal of Photography

Most of all, I liked his photographs. He preferred to photograph interiors, without people, only a few simple objects - a flower in a glass, flaking paint on a door frame, or a frayed rug. These objects were, as minor details sometimes happen to be, metaphors of things eternal, they stood for loneliness and the transitory nature of life.
Hanna Krall

Die Fotos von Zbigniew Kosc erheben, so der Fotograf, nicht den Anspruch einer objektiven Dokumentation des Mönchslebens. Vielmehr sind auch sie ein Annäherungsversuch: sozusagen aus dem abstrakten Helldunkel des ersten Schöpfungstages. Der Betrachter wird sich schwerlich entziehen
Ernst Halter

Sein Interesse für alte Kulturen ist zugleich das Interesse für die eigene Herkunft und die Linien, die aus der Vergangenheit in die ungewisse Zukunft führen.
Frankfurter Rundschau

Zbigniew Kosc, die seine Arbeit als eine form Archäologie sieht, will Gesichter alter Kulturen bewahren.
Frankfurter Neue Presse

Het zijn sfeervolle beelden van een exotische wereld, die voor de gemiddelde bezoeker grotendeels verborgen zal blijven. Zelden is op de foto's een mens te zien en toch weet hij door een bijzondere lichtwerking en uitgekiend standpunt de stenen overblijfselen tot leven te wekken.
Adriaan Monschouwer

Klassiek mooi ...
Groene Amsterdamer

Hij fotografeert de werkelijkheid, maar zijn benadering onthult gevoelens die achter de werkelijkheid schuilgaan. In die zware tonen gedrukte beelden, komt het meditatieve, het in zich gekeerde, van de religieuze gemeenschap van Athos sterk op de beschouwer over. Uit de beelden van Zbigniew Kosc spreekt heel duidelijk de geest van Athos. Indrukwekkend plaatwerk.
Peter Charpentier, P/F

Hij poogt de religieuze sfeer op te roepen, die alles, van de donkere gewelfde gebouwen tot en met het dorre, rotsachtige landschap, doordringt. De beelden laten zowel wat zien van de naar binnen gekeerde religie, van de afgeslotenheid van de monniken-republiek waar nog steeds strenge toegangsbepalingen gehanteerd worden, als van de beschreven, maar onwillekeurig ook zichtbare achteruitgang door ontvolking van de kloosters en vergrijzing van hun bewoners. De druk, duotone, in vrij zware tinten, passend bij de opgeroepen religieuze sfeer, is uitstekend, het boek is mede daardoor tot een van de meest interessante boeken over Athos die verschenen zijn.
Edie Marsman/Wim Broekman-FOTO


back to Athos main page

home